• Anasayfa
  • Fizilal-il Kuran
  • Mâide  suresi
  • Mâide  110

    • Fizilal-il Kuran: Mâide  Suresi 110. Ayet Meali

  • إِذْ
  • قَالَ
  • ٱللَّهُ
  • يَٰعِيسَى
  • ٱبْنَ
  • مَرْيَمَ
  • ٱذْكُرْ
  • نِعْمَتِى
  • عَلَيْكَ
  • وَعَلَىٰ
  • وَٰلِدَتِكَ
  • إِذْ
  • أَيَّدتُّكَ
  • بِرُوحِ
  • ٱلْقُدُسِ
  • تُكَلِّمُ
  • ٱلنَّاسَ
  • فِى
  • ٱلْمَهْدِ
  • وَكَهْلًا
  • ۖ
  • وَإِذْ
  • عَلَّمْتُكَ
  • ٱلْكِتَٰبَ
  • وَٱلْحِكْمَةَ
  • وَٱلتَّوْرَىٰةَ
  • وَٱلْإِنجِيلَ
  • ۖ
  • وَإِذْ
  • تَخْلُقُ
  • مِنَ
  • ٱلطِّينِ
  • كَهَيْـَٔةِ
  • ٱلطَّيْرِ
  • بِإِذْنِى
  • فَتَنفُخُ
  • فِيهَا
  • فَتَكُونُ
  • طَيْرًۢا
  • بِإِذْنِى
  • ۖ
  • وَتُبْرِئُ
  • ٱلْأَكْمَهَ
  • وَٱلْأَبْرَصَ
  • بِإِذْنِى
  • ۖ
  • وَإِذْ
  • تُخْرِجُ
  • ٱلْمَوْتَىٰ
  • بِإِذْنِى
  • ۖ
  • وَإِذْ
  • كَفَفْتُ
  • بَنِىٓ
  • إِسْرَٰٓءِيلَ
  • عَنكَ
  • إِذْ
  • جِئْتَهُم
  • بِٱلْبَيِّنَٰتِ
  • فَقَالَ
  • ٱلَّذِينَ
  • كَفَرُوا۟
  • مِنْهُمْ
  • إِنْ
  • هَٰذَآ
  • إِلَّا
  • سِحْرٌ
  • مُّبِينٌ
  • Fizilal-il Kuran: Allah: “Ey Meryem oğlu İsa, sana ve annene olan nimetimi hatırla” demişti. “Seni Cebrail ile desteklemiştim; beşikte ve yetişkin iken insanlarla konuşuyordun; sana kitabı, hikmeti, Tevrat’ı ve İncil’i öğretmiştim. Sen izninle çamurdan kuş gibi bir şey yapmış ona üflemiştin de iznimle iyi etmiştin. Ölüleri iznimle diriltiyordun. İsrailoğullarına mucizelerle geldiğinde, onlardan küfredenler: ‘Bu apaçık bir büyüdür’ demişlerdi de ben onların sana zarar vermelerini önlemiştim.”