• Anasayfa
  • Ömer Nasuhi Bilmen
  • Mâide  suresi
  • Mâide  110

    • Ömer Nasuhi Bilmen: Mâide  Suresi 110. Ayet Meali

  • إِذْ
  • قَالَ
  • ٱللَّهُ
  • يَٰعِيسَى
  • ٱبْنَ
  • مَرْيَمَ
  • ٱذْكُرْ
  • نِعْمَتِى
  • عَلَيْكَ
  • وَعَلَىٰ
  • وَٰلِدَتِكَ
  • إِذْ
  • أَيَّدتُّكَ
  • بِرُوحِ
  • ٱلْقُدُسِ
  • تُكَلِّمُ
  • ٱلنَّاسَ
  • فِى
  • ٱلْمَهْدِ
  • وَكَهْلًا
  • ۖ
  • وَإِذْ
  • عَلَّمْتُكَ
  • ٱلْكِتَٰبَ
  • وَٱلْحِكْمَةَ
  • وَٱلتَّوْرَىٰةَ
  • وَٱلْإِنجِيلَ
  • ۖ
  • وَإِذْ
  • تَخْلُقُ
  • مِنَ
  • ٱلطِّينِ
  • كَهَيْـَٔةِ
  • ٱلطَّيْرِ
  • بِإِذْنِى
  • فَتَنفُخُ
  • فِيهَا
  • فَتَكُونُ
  • طَيْرًۢا
  • بِإِذْنِى
  • ۖ
  • وَتُبْرِئُ
  • ٱلْأَكْمَهَ
  • وَٱلْأَبْرَصَ
  • بِإِذْنِى
  • ۖ
  • وَإِذْ
  • تُخْرِجُ
  • ٱلْمَوْتَىٰ
  • بِإِذْنِى
  • ۖ
  • وَإِذْ
  • كَفَفْتُ
  • بَنِىٓ
  • إِسْرَٰٓءِيلَ
  • عَنكَ
  • إِذْ
  • جِئْتَهُم
  • بِٱلْبَيِّنَٰتِ
  • فَقَالَ
  • ٱلَّذِينَ
  • كَفَرُوا۟
  • مِنْهُمْ
  • إِنْ
  • هَٰذَآ
  • إِلَّا
  • سِحْرٌ
  • مُّبِينٌ
  • Ömer Nasuhi Bilmen: O zamanı ki Allah Teâlâ buyurdu: «Ey Meryem´in oğlu İsa! Senin üzerine ve validenin üzerine olan nîmetimi zikret, o zamanı ki, seni Rûhu´lKuds ile teyid etmiştim, sen beşikte iken de yetişkin iken de insanlara söz söylüyordun. O zamanı ki, sana kitabı, hikmeti, Tevrat´ı, ve İncil´i öğretmiştim ve o zamanı ki, benim iznimle çamurdan kuş heyeti gibi birşey tasvir ediyor da içine üfürüyordun, benim iznimle bir kuş oluveriyordu. Anadan doğma körü, vücudunda beyaz beyaz lekeler bulunan kimseyi de Benim iznimle iyi ediyor idin. Ve o zamanı ki, ölüleri Benim iznim ile (hayat sahasına) çıkarıyordun. Ve o zamanı ki İsrailoğullarını senden defetmiştim, onlara açık mûcizeler ile geldiğin vakitte ki, onlardan kâfir olanlar, ´Bu apaçık bir büyüden başka değildir´ demiş idi.»