• Anasayfa
  • Tefhim-ul Kuran
  • Âli İmrân  suresi
  • Âli İmrân  154
  • Tefhim-ul Kuran: Âli İmrân  Suresi 154. Ayet Meali

  • ثُمَّ
  • أَنزَلَ
  • عَلَيْكُم
  • مِّنۢ
  • بَعْدِ
  • ٱلْغَمِّ
  • أَمَنَةً
  • نُّعَاسًا
  • يَغْشَىٰ
  • طَآئِفَةً
  • مِّنكُمْ
  • ۖ
  • وَطَآئِفَةٌ
  • قَدْ
  • أَهَمَّتْهُمْ
  • أَنفُسُهُمْ
  • يَظُنُّونَ
  • بِٱللَّهِ
  • غَيْرَ
  • ٱلْحَقِّ
  • ظَنَّ
  • ٱلْجَٰهِلِيَّةِ
  • ۖ
  • يَقُولُونَ
  • هَل
  • لَّنَا
  • مِنَ
  • ٱلْأَمْرِ
  • مِن
  • شَىْءٍ
  • ۗ
  • قُلْ
  • إِنَّ
  • ٱلْأَمْرَ
  • كُلَّهُۥ
  • لِلَّهِ
  • ۗ
  • يُخْفُونَ
  • فِىٓ
  • أَنفُسِهِم
  • مَّا
  • لَا
  • يُبْدُونَ
  • لَكَ
  • ۖ
  • يَقُولُونَ
  • لَوْ
  • كَانَ
  • لَنَا
  • مِنَ
  • ٱلْأَمْرِ
  • شَىْءٌ
  • مَّا
  • قُتِلْنَا
  • هَٰهُنَا
  • ۗ
  • قُل
  • لَّوْ
  • كُنتُمْ
  • فِى
  • بُيُوتِكُمْ
  • لَبَرَزَ
  • ٱلَّذِينَ
  • كُتِبَ
  • عَلَيْهِمُ
  • ٱلْقَتْلُ
  • إِلَىٰ
  • مَضَاجِعِهِمْ
  • ۖ
  • وَلِيَبْتَلِىَ
  • ٱللَّهُ
  • مَا
  • فِى
  • صُدُورِكُمْ
  • وَلِيُمَحِّصَ
  • مَا
  • فِى
  • قُلُوبِكُمْ
  • ۗ
  • وَٱللَّهُ
  • عَلِيمٌۢ
  • بِذَاتِ
  • ٱلصُّدُورِ
  • Tefhim-ul Kuran: Sonra kederin ardından üzerinize bir güvenlik (duygusu) indirdi, bir uyuklama ki, içinizden bir grubu sarıveriyordu. Bir grup da, canları derdine düşmüştü; Allah´a karşı haksız yere cahiliye zannıyla zanlara kapılarak: «Bu işten bize ne var ki?» diyorlardı. De ki: «Şüphesiz işin tümü Allah´ındır.» Onlar, sana açıklamadıkları şeyi içlerinde gizli tutuyorlar, «Bu işten bize bir şey olsaydı, biz burada öldürülmezdik» diyorlar. De ki: «Eğer evlerinizde de olsaydınız, üzerlerine öldürülmesi yazılmış olanlar, yine devrilecekleri yerlere gidecekti. (Bunu) Allah, sinelerinizdekini denemek ve kalplerinizde olanı arındırmak için (yaptı) . Allah, sinelerin özünde saklı duranı bilendir.