• Anasayfa
  • Elmalılı Hamdi Yazır
  • Tevbe  suresi
  • Tevbe  117
  • Elmalılı Hamdi Yazır: Tevbe  Suresi 117. Ayet Meali

  • لَّقَد
  • تَّابَ
  • ٱللَّهُ
  • عَلَى
  • ٱلنَّبِىِّ
  • وَٱلْمُهَٰجِرِينَ
  • وَٱلْأَنصَارِ
  • ٱلَّذِينَ
  • ٱتَّبَعُوهُ
  • فِى
  • سَاعَةِ
  • ٱلْعُسْرَةِ
  • مِنۢ
  • بَعْدِ
  • مَا
  • كَادَ
  • يَزِيغُ
  • قُلُوبُ
  • فَرِيقٍ
  • مِّنْهُمْ
  • ثُمَّ
  • تَابَ
  • عَلَيْهِمْ
  • ۚ
  • إِنَّهُۥ
  • بِهِمْ
  • رَءُوفٌ
  • رَّحِيمٌ
  • Elmalılı Hamdi Yazır: Andolsun ki, Allah, yine peygambere ve en zor gününde ona uyan Muhacirler´le Ensar´a, içlerinden bir kısmının kalbleri az kalsın kayacak gibi olmuşken, tevbe nasip etti de lutfedip tevbelerini kabul buyurdu. Çünkü O, gerçekten çok şefkatli, çok bağışlayıcıdır.