• Anasayfa
  • Diyanet İşleri Başkanlığı
  • Âli İmrân  suresi
  • Âli İmrân  167
  • Diyanet İşleri Başkanlığı: Âli İmrân  Suresi 167. Ayet Meali

  • وَلِيَعْلَمَ
  • ٱلَّذِينَ
  • نَافَقُوا۟
  • ۚ
  • وَقِيلَ
  • لَهُمْ
  • تَعَالَوْا۟
  • قَٰتِلُوا۟
  • فِى
  • سَبِيلِ
  • ٱللَّهِ
  • أَوِ
  • ٱدْفَعُوا۟
  • ۖ
  • قَالُوا۟
  • لَوْ
  • نَعْلَمُ
  • قِتَالًا
  • لَّٱتَّبَعْنَٰكُمْ
  • ۗ
  • هُمْ
  • لِلْكُفْرِ
  • يَوْمَئِذٍ
  • أَقْرَبُ
  • مِنْهُمْ
  • لِلْإِيمَٰنِ
  • ۚ
  • يَقُولُونَ
  • بِأَفْوَٰهِهِم
  • مَّا
  • لَيْسَ
  • فِى
  • قُلُوبِهِمْ
  • ۗ
  • وَٱللَّهُ
  • أَعْلَمُ
  • بِمَا
  • يَكْتُمُونَ
  • Diyanet İşleri Başkanlığı: (166-167) İki topluluğun (ordunun) karşılaştığı günde başınıza gelen musibet Allah’ın izniyledir. Bu da mü’minleri ortaya çıkarması ve münafıklık yapanları belli etmesi içindi. Onlara (münafıklara), “Gelin, Allah yolunda savaşın veya savunmaya geçin” denildi de onlar, “Eğer savaşmayı bilseydik, arkanızdan gelirdik” dediler. Onlar o gün, imandan çok küfre yakın idiler. Ağızlarıyla kalplerinde olmayanı söylüyorlardı. Oysa Allah, içlerinde gizledikleri şeyi çok iyi bilmektedir.