• Anasayfa
  • Ali Fikri Yavuz
  • Âli İmrân  suresi
  • Âli İmrân  75

    • Ali Fikri Yavuz: Âli İmrân  Suresi 75. Ayet Meali

  • ۞
  • وَمِنْ
  • أَهْلِ
  • ٱلْكِتَٰبِ
  • مَنْ
  • إِن
  • تَأْمَنْهُ
  • بِقِنطَارٍ
  • يُؤَدِّهِۦٓ
  • إِلَيْكَ
  • وَمِنْهُم
  • مَّنْ
  • إِن
  • تَأْمَنْهُ
  • بِدِينَارٍ
  • لَّا
  • يُؤَدِّهِۦٓ
  • إِلَيْكَ
  • إِلَّا
  • مَا
  • دُمْتَ
  • عَلَيْهِ
  • قَآئِمًا
  • ۗ
  • ذَٰلِكَ
  • بِأَنَّهُمْ
  • قَالُوا۟
  • لَيْسَ
  • عَلَيْنَا
  • فِى
  • ٱلْأُمِّيِّۦنَ
  • سَبِيلٌ
  • وَيَقُولُونَ
  • عَلَى
  • ٱللَّهِ
  • ٱلْكَذِبَ
  • وَهُمْ
  • يَعْلَمُونَ
  • Ali Fikri Yavuz: Kitap ehlinden öylesi vardır ki, kendisine bir yük altın emanet etsen onu (noksansız olarak) sana öder. Öylesi de vardır ki, ona emanet olarak bir altın versen, sen üzerine ayak direyip ısrar etmedikçe onu sana geri vermez. Bunun sebebi şudur: Onlar derler ki, câhil Arapların malını almakta bize günah ve sorumluluk yoktur. Onlar bile bile Allah’a karaşı yalan söylerler.