• Anasayfa
  • İbni Kesir
  • Hac suresi
  • Hac 40

    • İbni Kesir: Hac Suresi 40. Ayet Meali

  • ٱلَّذِينَ
  • أُخْرِجُوا۟
  • مِن
  • دِيَٰرِهِم
  • بِغَيْرِ
  • حَقٍّ
  • إِلَّآ
  • أَن
  • يَقُولُوا۟
  • رَبُّنَا
  • ٱللَّهُ
  • ۗ
  • وَلَوْلَا
  • دَفْعُ
  • ٱللَّهِ
  • ٱلنَّاسَ
  • بَعْضَهُم
  • بِبَعْضٍ
  • لَّهُدِّمَتْ
  • صَوَٰمِعُ
  • وَبِيَعٌ
  • وَصَلَوَٰتٌ
  • وَمَسَٰجِدُ
  • يُذْكَرُ
  • فِيهَا
  • ٱسْمُ
  • ٱللَّهِ
  • كَثِيرًا
  • ۗ
  • وَلَيَنصُرَنَّ
  • ٱللَّهُ
  • مَن
  • يَنصُرُهُۥٓ
  • ۗ
  • إِنَّ
  • ٱللَّهَ
  • لَقَوِىٌّ
  • عَزِيزٌ
  • İbni Kesir: Onlar ki; haksız yere ve sadece: Rabbımız Allah´tır dedikleri için yurtlarından çıkarılmışlardır. Şüphesiz ki Allah; insanların bir kısmını diğerleriyle bertaraf etmeseydi; manastırlar, kiliseler, havralar ve içinde Allah´ın adı çok anılan mescidler yıkılır giderdi. Allah; kendisine yardım edenlere elbette yardım eder. Şüphesiz ki Allah; Kavi´dir, Aziz´dir.