• Anasayfa
  • Tefhim-ul Kuran
  • Yûsuf  suresi
  • Yûsuf  80

    • Tefhim-ul Kuran: Yûsuf  Suresi 80. Ayet Meali

  • فَلَمَّا
  • ٱسْتَيْـَٔسُوا۟
  • مِنْهُ
  • خَلَصُوا۟
  • نَجِيًّا
  • ۖ
  • قَالَ
  • كَبِيرُهُمْ
  • أَلَمْ
  • تَعْلَمُوٓا۟
  • أَنَّ
  • أَبَاكُمْ
  • قَدْ
  • أَخَذَ
  • عَلَيْكُم
  • مَّوْثِقًا
  • مِّنَ
  • ٱللَّهِ
  • وَمِن
  • قَبْلُ
  • مَا
  • فَرَّطتُمْ
  • فِى
  • يُوسُفَ
  • ۖ
  • فَلَنْ
  • أَبْرَحَ
  • ٱلْأَرْضَ
  • حَتَّىٰ
  • يَأْذَنَ
  • لِىٓ
  • أَبِىٓ
  • أَوْ
  • يَحْكُمَ
  • ٱللَّهُ
  • لِى
  • ۖ
  • وَهُوَ
  • خَيْرُ
  • ٱلْحَٰكِمِينَ
  • Tefhim-ul Kuran: Ondan umutlarını kestikleri zaman, (durumu) kendi aralarında görüşmek üzere bir yana çekildiler. Onların büyükleri dedi ki: «Babanızın size karşı Allah adına kesin bir söz aldığını ve daha önce Yusuf konusunda yaptığımız aşırılığı (işlediğimiz suçu) bilmiyor musunuz? Artık (bundan böyle) ben, ya babam bana izin verinceye veya Allah bana ilişkin hüküm verinceye kadar (bu) yerden kesin olarak ayrılamam. O, hüküm verenlerin en hayırlısıdır.»