• Anasayfa
  • İbni Kesir
  • Zümer suresi
  • Zümer 8
  • İbni Kesir: Zümer Suresi 8. Ayet Meali

  • ۞
  • وَإِذَا
  • مَسَّ
  • ٱلْإِنسَٰنَ
  • ضُرٌّ
  • دَعَا
  • رَبَّهُۥ
  • مُنِيبًا
  • إِلَيْهِ
  • ثُمَّ
  • إِذَا
  • خَوَّلَهُۥ
  • نِعْمَةً
  • مِّنْهُ
  • نَسِىَ
  • مَا
  • كَانَ
  • يَدْعُوٓا۟
  • إِلَيْهِ
  • مِن
  • قَبْلُ
  • وَجَعَلَ
  • لِلَّهِ
  • أَندَادًا
  • لِّيُضِلَّ
  • عَن
  • سَبِيلِهِۦ
  • ۚ
  • قُلْ
  • تَمَتَّعْ
  • بِكُفْرِكَ
  • قَلِيلًا
  • ۖ
  • إِنَّكَ
  • مِنْ
  • أَصْحَٰبِ
  • ٱلنَّارِ
  • İbni Kesir: İnsana bir sıkıntı dokunduğu zaman Rabbına yönelerek O´na yalvarır. Sonra O, kendi katından ona bir nimet verince; önceden O´na yalvarmış olduğunu unutuverir. Ve Allah´ın yolundan saptırmak için O´na eşler koşar. De ki: Küfrünle biraz eğlenedur. Muhakkak ki sen, ateş yaranındansın.