• Anasayfa
  • Ali Fikri Yavuz
  • Yûsuf  suresi
  • Yûsuf  42
  • Ali Fikri Yavuz: Yûsuf  Suresi 42. Ayet Meali

  • وَقَالَ
  • لِلَّذِى
  • ظَنَّ
  • أَنَّهُۥ
  • نَاجٍ
  • مِّنْهُمَا
  • ٱذْكُرْنِى
  • عِندَ
  • رَبِّكَ
  • فَأَنسَىٰهُ
  • ٱلشَّيْطَٰنُ
  • ذِكْرَ
  • رَبِّهِۦ
  • فَلَبِثَ
  • فِى
  • ٱلسِّجْنِ
  • بِضْعَ
  • سِنِينَ
  • Ali Fikri Yavuz: Bir de Yûsuf, idamdan kurtulacağını bildiği bu ikisinden birine, (şerbetçiye-sakıya) şöyle dedi: “- (hapisten çıktıktan sonra zulme uğradığımı ve masum bulunduğumu) efendinin yanında beni anarak söyle.” Fakat Şeytan, efendisine (bunu), anmayı , delikanlıya unutturdu da, Yûsuf bir çok sene (yedi veya on -iki yıl) zindanda kaldı.